De activiteitencommissie had in het weekend van 13 en 14 juli 2019 een droogvaltocht met een heuse overnachting op het wad in gedachten. Vrijdagavond de 12-de, palaver in het clubgebouw alwaar Gjalt als een ware Michiel de Ruyter zijn plannen zou tonen op het scherm. Echter de zilvervloot was om 20.00 uur nog in geen velden of wegen te bekennen. Maar om 20.15 uur bleek de animo groot. Maar liefst zeven schepen zouden meegaan naar Schildknopen/Oost om daar droog te vallen. In totaal hebben zes schepen aangegeven te gaan overnachten op het wad in de Eilander Balg, ten noodwesten van de EB 14.
Oorspronkelijk was het idee van deze toertocht om mensen kennis te laten maken met het droogvallen. Doordat de toertocht naar Borkum wegens te harde wind werd uitgesteld, is de gedachte ontstaan om een overnachting op een andere locatie op het wad aan deze toertocht toe te voegen. Van deze mogelijkheid is gretig gebruik gemaakt.
Zaterdagmorgen om 10.00 uur door de Robbengatsluis. Nog even aan de steiger na de sluis wachten want op het laatste moment zou nog een achtste schip meegaan. Deze moest opstomen vanuit het Lunegat. Geen probleem voor de deelnemers. Op de steiger werden vele ervaringen met het varen en zeilen uitgewisseld. De amusementswaarde zat hem voornamelijk in de bloopers die mening schipper en opvarende op zijn of haar Curriculum heeft staan. Op het laatste moment heeft Gjalt aangeven dat het droogvallen in de Groninger Balg ging plaatsvinden. Hij had kort daarvoor gehoord dat Schildknopen erg slikkerig was vandaar deze koerswijziging. Om 11.15 uur konden wij het ruime sop kiezen.
De zilvervloot bestond uit de volgende schepen met bemensing:
– Zeeëend met Gjalt
– ST5 met Jeroen, Hanneke, Sarah, Gijs en Hanna
– Falkor met Sander, Dirkje, Temi, Rosa en Jan
– Yalla met Staszek, Anita, Nina en Stasiu
– Bries met Astrid, Guus, Jonas en Vera
– Dreamer met Wim, Esther, Lise en Sara
– Dobre met Anke en Romke
– Black Tulip met Janneke, Ger, Jolien en Iris
Rond kwart over 12 kwamen wij aan op de plaats van bestemming. Langzaamaan tegen de plaat opvaren totdat je vast komt te zitten. De minder en onervaren droogvallers werden daarin gecoacht door Jeroen en Gjalt. Hetzij door luid geroep en armgebaren, hetzij door de marifoon. Daarna als een speer het anker uit zodat de schepen met de kop in de wind bleven liggen. De ene was hier succesvoller in dan de andere.
Nu kon het grote wachten beginnen zodat wij over niet al te lange tijd over de bodem van de Waddenzee konden lopen. Toch kort daarna konden wij genieten op de zandplaat. De kinderen konden hun energie kwijt en waaierden behoorlijk uit, gingen op onderzoek en troffen veel interessante zaken aan. De kleinere matroosjes vermaakten zich in het zand en in de geultjes. De andere bemanningsleden gingen ook op verkenning uit en/of zochten elkaar op voor een praatje. Ook werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om wat onderhoud aan de schepen uit te voeren en de ankers te verplaatsen.
Daarna weer tijd om aan boord te gaan en wat te eten in afwachting van hoog water. Om 17.15 uur dreef vrijwel iedereen weer. De Dobre was al eerder los en zette koers naar Lauwersoog. De Black Tulip volgde later. Gjalt dobberde door een krabbend anker al verder oostwaarts de Groninger Balg in. Nadat elk schip losgekomen was, werd koers gezet naar de locatie voor de nacht. Hoewel de zon heerlijk scheen tijdens het droogvallen, betrok het weer nu. De wind was fris en de zon liet zich niet meer zien.
Aangekomen op de prachtige locatie, met uitzocht op wat beginnende duinen, lag iedereen vrij snel vast. Her en der was nog wat hulp nodig. Jeroen besloot met rubberboot en peilstok te bekijken of elke boot op een goede plek lag en zodra dat was vastgesteld, kon iedereen de maaltijd beginnen. De Dreamer lag langszij van de ST5, zodat de kinderen op beide boten met elkaar konden spelen en eten, de barbecue werd aangeslingerd en helaas de regen ook. Dus binnen eten…wel zo knus en gezellig!
De nacht verliep rustig, hoewel de Bries wat had liggen krabben, bleek bij het opstaan. Na het ontbijt vertrokken we, later dan gepland, naar de haven van Lauwersoog. Niet iedereen was al los op het geplande tijdstip. Zo zie je maar weer dat varen op het Wad een goede planning vereist, maar dat nooit iets precies zo verloopt zoals je gedacht had. De terugtocht verliep zonder problemen, tot aan de sluis. Een wat kribbige sluismeester met
een slecht werkende marifoon zorgde voor de nodige onrust. Gelukkig ook de sluis zonder kleerscheuren doorgekomen.
Na de sluis voeren de Yalla en de Dreamer door naar respectievelijk Oostmahorn en Lunegat, de rest zette koers richting Noordergat.
Daar aangekomen heeft een ieder de schepen wat schoongemaakt en opgeruimd om daarna nog gezellig na te praten over het avontuur in het altijd gezellige Roode Hooft.
Geef een reactie