De Tyche met schipper Auke en zoon Johan.
Het weerbericht en vooral de wind voorspelling bekeken en op grond daarvan besloten om de start bij Zoutkamp te nemen. Lunegat bewust niet omdat ik vaker de grond daar geraakt heb en met zuidenwind er nog minder water staat. Bij vertrek meteen een rif gezet. Op weg naar de start zagen we een colonne richting Lunegat gaan en niemand naar Zoutkamp dus we zeiden al tegen elkaar, dit wordt een lonely start. Totdat we achter ons de Osprey zagen opdoemen. Dus gezellig met z’n tweeën van start. Met ruime wind en 7 knts een mooi begin. De Osprey vaart sneller en we hadden dan ook niet de ambitie die in te halen.
Mijn plan was om eerst de rakken aan de noordzijde zoveel mogelijk te pakken i.v.m. de voorspelde toenemende wind. Dus via de 17-18-6 naar de kite la1. Op rak 6 liepen we in op Bertus. Keurig ronden we de la1 op weg naar de la3. Bij de 3 voer Bertus in de weg zodat ik de ton niet kon halen en we besloten maar even een storm rondje te doen. Weer terug met halve wind naar de 1 en aan de wind via rak 4 naar startN. Alles mooi bezeilt en bij het Roode Hooft weer terug. Op rak 7 gekomen moesten we enkele slagen maken om bij de vo16-b1 te komen. Daar moesten we overstag om Rak 8 te pakken, maar daar had madam even geen zin in en we deinsden weer aantal meters terug. Met het roer wisten we haar weer aan de wind te krijgen en moesten nog een keer om de vo16-b1 te kunnen ronden. Rak 8 was met halve wind en ruim 7 knts in een zucht genomen. Mijn hoop was dat inmiddels de wind dan iets meer zzw zou zijn, maar wij waren wat te vroeg en die stond dus nog zzo. Dus kruisend naar de vo26-b1 via rak 12. En door, net bezeilt aan de wind op rak 16. Na ronding van de s10-stg9 , rak 18 mooi halve wind die al iets was toegenomen dus full speed. Op naar de ddr2-sl. Kunnen we daarom heen, Johan kijk es op de kaart welke diepte staat aangegeven? Ik weet het niet meer precies maar volgens mij zei hij 1,30 m Tja dan hadden we dit rak dus niet kunnen nemen maar nu moeten we toch zien het denkbeeldige lijntje om de ton te krijgen. Dus grootschoot aan en flink helling in de boot en er rakelijks achter langs. Dit ging goed, de giek tikte even het topje van de ton aan. Maar op koers op rak 19 kwam onze Zweedse dame weer overeind en voelde we even dat de bodem daar behoorlijk zanderig en hard is. Gelukkig hadden we met deze wind ruim voldoende vermogen om na dit ene tikje weer in voldoende diep water te zijn. En de boot kan het hebben. Voordeel van een langkieler.
Halve wind op rak 19 en 13 met flinke vlagen tikten we even de 8 knts aan. Na de vo11 weer opkruisen naar vo26-b1. Met de inmiddels sterke wind hadden we even moeite om door de wind te komen. Iets ruimer varen en meer snelheid was de oplossing. Een keer zelf moesten we vanwege de naderende ondiepte een Gijp maken i.p.v overstag. Zo leer je de boot steeds beter kennen. Rak 16 en 17 ging weer als een speer. Het was bijna half drie. Wat doen we na de rak 15? Rak 11 en opkruisend rak 10 of finishen? Het laatste hebben we gekozen. Ik had al redelijk spierpijn mijn rug protesteerde. Al die manoeuvres met een 6 ton wegende boot had de nodige inspanning gevraagd. Moe maar zeer voldaan zijn we gefinisht. Toen hadden we eindelijk tijd voor een broodje. We zien met volle tevredenheid terug op een mooie zeildag en zien uit naar de volgende editie. Bedankt.
Geef een reactie